طراحی و ساخت کیت استخراج هسته

به طور کلی، یکی از کلیدی ترین و ارزشمندترین مولکول های پروتئینی درون سلولی جهت بررسی در مطالعات علوم زیستی و دارویی ، فاکتورهای رونویسی می باشند، چرا که با بررسی این مولکول های پروتئینی می توان به مکانیسم های اصلی درگیر در ایجاد بیماری ها و یا درمان بیماری ها از جمله سرطان و بیماری های نورودژنراتیو پی برد.
یکی از حساس ترین و دقیق ترین روش های آزمایشگاهی جهت بررسی پروتئین ها از جمله فاکتورهای رونویسی، استفاده از تکنیک وسترن بلات می باشد. وسترن بلات یک روش استاندارد طلایی برای شناسایی و تعیین کمیت یک پروتئین خاص در یک مخلوط پیچیده استخراج شده از سلول ها یا لیز بافت است. در این روش مخلوطی از پروتئین ها بر اساس وزن مولکولی و در نتیجه بر اساس نوع، از طریق الکتروفورز ژل جدا می شود. این نتایج سپس به غشایی که نواری برای هر پروتئین تولید می کند، منتقل می شود. غشاء سپس با برچسب آنتی بادی های مخصوص پروتئین مورد نظر انکوبه می شود. آنتی بادی غیر متصل شسته می شود و تنها آنتی بادی متصل به پروتئین مورد نظر باقی می ماند. سپس آنتی بادی های متصل شده با ایجاد فیلم شناسایی می شوند. از آنجایی که آنتی بادی ها فقط به پروتئین مورد نظر متصل می شوند، تنها یک نوار باید قابل مشاهده باشد. ضخامت نوار مربوط به مقدار پروتئین موجود است. بنابراین انجام یک استاندارد می تواند میزان پروتئین موجود را نشان دهد.
نکته ای که در بررسی بیان پروتئین های فاکتورهای رونویسی با استفاده از این تکنیک بایستی مدنظر قرار داد، سنجش بیان این فاکتورها در نمونه ی پروتئین هسته ی سلول می باشد و نه پروتئین تام سلول، چراکه فاکتورهای رونویسی، در حالت غیر فعال در سیتوپلاسم واقع اند و در صورت فعال شدن به هسته سلول مهاجرت می کنند، بنابراین فاکتورهای رونویسی بایستی در هسته ردیابی شوند و نه در سیتوپلاسم. درواقع بررسی فاکتورهای رونویسی در نمونه پروتئین تام سلول از اعتبار علمی برخوردار نخواهد بود، لذا استخراج هسته جهت دستیابی به پروتئین های خالص هسته، پیش از انجام سنجش های پروتئین هسته ای مانند وسترن بلات امری ضروری است. استخراج هسته ای فرآیند جداسازی بخش های هسته ای و سیتوپلاسمی یک سلول می باشد. این روش به جای پروتکل‌های لیز کل سلولی استفاده می‌شود (مانند پروتکل‌هایی که از بافر سنجش رسوب رادیویی (RIPA) استفاده می‌کنند، زیرا لیز کل سلول به سادگی کل سلول را لیز می کند و در نتیجه مخلوطی از سیتوپلاسم و هسته ایجاد می‌شود. استخراج هسته ای می تواند برای مطالعه مولکول هایی که به طور خاص با هسته تعامل دارند، مانند فاکتورهای رونویسی و آنزیم های درون هسته مفید باشد.
با توجه به اینکه در بسیاری از مطالعات به این امر توجه نمی گردد و جهت بررسی پروتئین های هسته ای از پروتئین تام سلولی استفاده می شود که این امر از صحت نتایج تحقیق می کاهد. لذا بر آن شدیم تا به ساخت کیت دقیق با فرمولاسیون بافرهای مخصوص با ماندگاری و پایداری بالا جهت استخراج هسته بپردازیم و مسیر رسیدن به دستاوردهای علمی معتبر و قابل اعتماد را برای محققین در سطح ملی و جهانی هموار سازیم.

مجریان:

دکتر محمد عبداللهی

دکتر نسرین برقی

 وضعیت طرح: 

خاتمه یافته